Van Muar naar Batu Pahat
15 februari 2017 - Batu Pahat, Maleisië
Vanmorgen na de koffie en het broodje de fietstassen op de fiets en dan kunnen we zo de kamer uit fietsen. In de lift en dan is het negen uur eerst in de stad, beetje vreemd maar smorgens is het heel rustiger op straat .
Dan buiten de stad is het drukker maar we weten al snel een afslag te vinden en gaan we op een smalle weg langs zee. Hier staan vele plantages, bananen , palmen en fruitbomen . Het is een rustig pad, op een gegeven moment zegt Jelkje jakkes er staat verderop een hond op de weg, viel mee was een aap en hij was niet alleen als we dichterbij komen lopen ze weg of klimmen in de bomen. Als we op een kruispunt zijn is hier een eetgelegenheid we besluiten om eerst wat te drinken inmiddels regend het ook wat.
Als we weg zullen gaan adviseren ze ons om naar links te gaan de andere weg gaat over in graffel. Als we weer tien km hebben gefietst weer een stop een pannekoek (roti) en koffie het is dan ook half twaalf. We zijn ons 1000 km inmiddels bereikt en als we fietsers voor ons zien fietsen gaan we iets versnellen want dan wil je even een praatje maken.Het zijn Nederlanders zij zijn twee maand onderweg ze zijn gestart in Vietnam en zijn met hun laatste weken bezig. Dan gaan we weer verder en als we weer tien km hebben gedaan is het weer tijd voor wat fris bij deze tent zitten ook twee verpleegsters, we vragen of ze in het ziekenhuis werken.
Fout, het zijn twee tandartsassistentes en de tandarts zit er bij aan tafel te eten.
Na even wat babbelen willen ze met ons op de foto, wij natuurlijk ook even foto's knippen.
Dan gaan de laatste km snel want de lucht wordt nog al donker en de voorspelling was regen we komen om tien voor twee aan bij het hotel. Als we op de kamer zijn en hebben gedoucht horen we de regen met bakken uit de hemel komen we hadden weer een goede timing. Als we later om eten gaan is het nog niet droog.
Groetjes en liefs Ale en Jelkje
Dan buiten de stad is het drukker maar we weten al snel een afslag te vinden en gaan we op een smalle weg langs zee. Hier staan vele plantages, bananen , palmen en fruitbomen . Het is een rustig pad, op een gegeven moment zegt Jelkje jakkes er staat verderop een hond op de weg, viel mee was een aap en hij was niet alleen als we dichterbij komen lopen ze weg of klimmen in de bomen. Als we op een kruispunt zijn is hier een eetgelegenheid we besluiten om eerst wat te drinken inmiddels regend het ook wat.
Als we weg zullen gaan adviseren ze ons om naar links te gaan de andere weg gaat over in graffel. Als we weer tien km hebben gefietst weer een stop een pannekoek (roti) en koffie het is dan ook half twaalf. We zijn ons 1000 km inmiddels bereikt en als we fietsers voor ons zien fietsen gaan we iets versnellen want dan wil je even een praatje maken.Het zijn Nederlanders zij zijn twee maand onderweg ze zijn gestart in Vietnam en zijn met hun laatste weken bezig. Dan gaan we weer verder en als we weer tien km hebben gedaan is het weer tijd voor wat fris bij deze tent zitten ook twee verpleegsters, we vragen of ze in het ziekenhuis werken.
Fout, het zijn twee tandartsassistentes en de tandarts zit er bij aan tafel te eten.
Na even wat babbelen willen ze met ons op de foto, wij natuurlijk ook even foto's knippen.
Dan gaan de laatste km snel want de lucht wordt nog al donker en de voorspelling was regen we komen om tien voor twee aan bij het hotel. Als we op de kamer zijn en hebben gedoucht horen we de regen met bakken uit de hemel komen we hadden weer een goede timing. Als we later om eten gaan is het nog niet droog.
Groetjes en liefs Ale en Jelkje
