Dagje Portian Kecil
17 februari 2017 - Pontian District, Maleisië
Vanmorgen bakje koffie op de kamer en op de fiets, toch bij de kust langs.
Eerste mooie moment, we willen een hapje eten, komen bij een Chinees langs, ook lekker, er zaten wel 20 mensen te eten en toen wij binnenstapten was het stil, wat krijgen we nou.
Na even wennen wordt het weer wat drukker, er wordt gelachen door de bediening, wie zal de bestelling opnemen? Na een tijdje komt een klant die redelijk Engels kan bij ons vragen wat we willen eten. Nou dat weten we zo langzamerhand wel, Jelkje mie en Ale mie goreng.
Wanneer ze Ale de pan voorzetten met twee stokjes is het weer stil, Jelkje zegt ze zitten allemaal te kijken hoe zal dit gaan?
Maar dat hadden we al lang geleerd, we hebben jaren geleden thuis een keer kapucijners met shopsticks gegeten, dan leer je het snel.
Dan weer op de fiets, eerst langs de hoofdweg, maar na 20 km zien we een afslag naar zee. Als we bij een eettentje stoppen worden we vriendelijk begroet we vragen of we wat kunnen drinken dat kan als we zitten wordt er gevraagd waar we vandaan komen wat we van Maleisië vinden het gaat over voetbal en dan over vissen we laten wat foto's van thuis zien en dan laten ze ons de vangst van vanmorgen zien het zijn krabben er worden een paar in de pan gedaan en na tien minuten zit Ale aan de krab. Dan krijgen we nog een rondleiding naar de haven er is net een bootje binnen gekomen ze hadden een goede vangst twee tonnen vol krab goed voor €60.00 moet door de helft dus beide € 30.00 een goede dag voor de vissers als we afscheid nemen krijgen we een hand en tot de volgende keer .Dan gaan we dezelfde weg terug en zijn half twee weer bij ons hotel .Dan achter de computer om een volgend adres te zoeken en ons fbook te zien sAvonds nog heerlijk aan zee een biertje gedronken en lekker gegeten top dag.
Groetjes en liefs Ale en Jelkje
Eerste mooie moment, we willen een hapje eten, komen bij een Chinees langs, ook lekker, er zaten wel 20 mensen te eten en toen wij binnenstapten was het stil, wat krijgen we nou.
Na even wennen wordt het weer wat drukker, er wordt gelachen door de bediening, wie zal de bestelling opnemen? Na een tijdje komt een klant die redelijk Engels kan bij ons vragen wat we willen eten. Nou dat weten we zo langzamerhand wel, Jelkje mie en Ale mie goreng.
Wanneer ze Ale de pan voorzetten met twee stokjes is het weer stil, Jelkje zegt ze zitten allemaal te kijken hoe zal dit gaan?
Maar dat hadden we al lang geleerd, we hebben jaren geleden thuis een keer kapucijners met shopsticks gegeten, dan leer je het snel.
Dan weer op de fiets, eerst langs de hoofdweg, maar na 20 km zien we een afslag naar zee. Als we bij een eettentje stoppen worden we vriendelijk begroet we vragen of we wat kunnen drinken dat kan als we zitten wordt er gevraagd waar we vandaan komen wat we van Maleisië vinden het gaat over voetbal en dan over vissen we laten wat foto's van thuis zien en dan laten ze ons de vangst van vanmorgen zien het zijn krabben er worden een paar in de pan gedaan en na tien minuten zit Ale aan de krab. Dan krijgen we nog een rondleiding naar de haven er is net een bootje binnen gekomen ze hadden een goede vangst twee tonnen vol krab goed voor €60.00 moet door de helft dus beide € 30.00 een goede dag voor de vissers als we afscheid nemen krijgen we een hand en tot de volgende keer .Dan gaan we dezelfde weg terug en zijn half twee weer bij ons hotel .Dan achter de computer om een volgend adres te zoeken en ons fbook te zien sAvonds nog heerlijk aan zee een biertje gedronken en lekker gegeten top dag.
Groetjes en liefs Ale en Jelkje
gr Douwe en Renie.