Van Uong Bi naar Hai Phong

Hotel zonder ontbijt, dan uitchecken en op de fiets komen we bij een tentje daar bestellen we  koffie  met een broodje, dat ging mis, alleen koffie. We zitten aan een drukke straat en opvallend alle verkeer gaat dezelfde kant uit. Vragen heeft geen zin, ze kunnen geen Engels maar met Google translate krijgen we het antwoord. They go to the golden Pagoda. Is precies de verkeerde kant uit maar maakt ons wel heel nieuwsgierig. Het zijn duizenden die daarheen gaan dus wij ook. Is maar 4 km maar na 1 km begint het klimmen al en aangekomen zijn we om op te dweilen, doornat. Dan de fietsen afgeven in de parkeerkelder vragen of ze er wat zicht op houden want onze bagage zat er op, we mogen ze naast hun neer zetten en dan de laatste 500 meter lopen, ook omhoog. Dan komen we op het tempelcomplex giga groot en wat veel mensen. We gaan nog wat trappen op en komen bij de gouden pagoda. Dan krijgt iedereen een plastic zakje, hier kunnen de schoenen in doen die moeten uit als je de tempel betreed. Dan mag bijna iedereen doorlopen behalve wij, blote benen en onbedekte schouders, dat kan niet. Dus we krijgen een kostuum op maat. Dan kunnen we eindelijk de golden Pagoda bewonderen we hebben wat foto's en een kleine impressie voor jullie gefilmd. Dit gebeuren is 1 dag per jaar, toevallig dat we hier nu waren, maar ook onvoorstelbaar dat het de rest van het jaar leeg staat. Als we alles hebben aanschouwd gaan we weer op zoek naar de fietsen als we ze hebben gevonden gaan we langs een andere weg terug. Aan deze zijde hebben de ondernemers allemaal tentjes neer gezet met eten en drinken wij fietsen maar door hebben nog een kleine dertig km voor de boeg. Als we aankomen bij ons hotel in Hai Phong hebben we onderweg nog een broodje gegeten en koffie gedronken. Dan lekker douchen en de buurt verkennen. Als we midden in het centrum zijn is daar een rotonde waar allemaal horeca omheen zit,  wij gaan bij de bier hoek zitten je hebt gelijk aanspraak waar kom je vandaan etc. Het is hier de gewoonte als mannen een haar op hun gezicht hebben die wat langer is laten ze die zitten dit is een teken voor een lang leven de meneer naast Ale wordt heel oud hij had veel haren. Na ons biertje zoeken we een eetgelegenheid op de hoek van de straat vinden we wat hier is een klant die Engels spreekt hij moet doorgeven wat wij willen eten. Na nog een biertje moet Ale naar de wc die is om de hoek zie foto witte emmer oranje doek. Weer een zeer bewogen dag in dit fantastische land.

Groetjes en liefs Ale en Jelkje.